2021 Tüm Emekliler Sendikası, dün Ankara Ulus Meydanı’nda “Emekliler İnsanca Yaşamak İstiyor” sloganıyla basın açıklaması yaptı.
Açıklamaya katılan emekliler, kahırlarını anlattı.
“DOĞAL GAZ YAKMIYORUM, OTLA ÇÖPLE YEMEK PİŞİRİYORUM. BU MU MEMNUNLUK? TÜRKİYE’DEKİ MEMNUNLUĞU BANA GÖSTERİN DE O MEMNUNLUKTAN BİR MODÜL DA BİZ ALALIM”
3 bin 700 lira maaş aldığını belirten bir emekli vatandaş, şunları söyledi:
“En düşük emekli maaşı 7 bin 500 lira deniyor. 7 bin 500 de bu 3 bin 700 lira ne oluyor pekala? Haydi ben babamdan aldığım için bu düşük olsun, 5 bin lira olsun en azından. Bu maaşla ne doğal gaz yakıyorum. Hani doğal gazın yüzde 25’i bedavaydı. İnanın hiçbir doğal gaz yakmıyorum, dışarıdan topladığım otla çöple sobada su ısıtıyorum, çocuklara banyoyu o denli yaptırıyorum. Yemeğimi otla çöple yapıyorum ben. Dışarıdan topladığım odunlarla, mobilya atıklarıyla kıra kıra onlarla pişiriyorum. Meskende lamba yakmıyorum, elektrik gidiyor, elektrik parası gelecek diye. Bu parayla hem kira veriyorum bin 500 lira. Allah razı olsun mesken sahibimden fazla artırmıyor. Geri kalan parayla da yiyecek alamıyorum. İki tane çocuk okutuyorum ben. Bu mu adalet, bu mu demokrasi, bu mu tahlil dedikleri? ‘Ben kimseyi mağdur etmeyeceğim’ diyerek geliyordu, kimi kandırdın sen? Yüzde 51’i kandırmakla benim hakkımı üstüne almadın mı, benim iki tane yetimimin hakkını üstüne almadın mı? Oğlum Gazi Üniversitesi’nin son sınıfında, bu sene okulu bıraktı, çalışmaya gidiyor. Kızım da Eskişehir’de okuyor, Osman Gazi Üniversitesi’nde, iktisat kısmında. Markette çalışıyor, derslerine dahi adapte olamıyor çocuk. Staja girecek, puanı düşük diye büyük firmalar staja almıyor. Bu mu refah, bu mu huzur, bu mu memnunluk? Bu Türkiye’deki memnunluğu bana gösterin de o memnunluktan bir kesim da biz alalım.”
“TORUNLARIMIZA HARÇLIK VEREMİYORUZ”
Sendika üyesi bir vatandaş, şöyle dedi:
“Ben 2006’da emekli oldum o günden bu yana gayret veriyorum. ‘İntibak Yasası’nın çıkmasını istiyorum. Dövizin yükseldiği bu vakitlerde, çok güç kurallarda yaşıyoruz. Torunlarımıza harçlık veremiyoruz, hiçbir biçimde bir yere gidemiyoruz. Ne köyümüze gidebiliyoruz ne kentimize gidebiliyoruz. Türkiye içerisinde hiçbir formda tatil yapamıyoruz, Avrupa’yı hiç düşünemiyoruz esasen. Emeklilerin gereken haklarının verilmesini istiyoruz. Bunun için ne gerekiyorsa biz daima birlikte çaba vereceğiz. Sesimizi duyurana kadar hakkımızı arayacağız, asla pes etmeyeceğiz. Emeklilerin en düzgün biçimde, insanca yaşaması için çaba edeceğiz.”
“HANİ ‘AVRUPA BİZİ KISKANIYOR’ YA, BİZ DE BİRAZ ONLARI KISKANALIM”
Bir öteki sendika üyesi vatandaş ise şu sözleri kullandı:
“Bir emekli olarak beklentimiz, minimum seviyeye kadar indik, çok kolay bir cümleyle söyleyeyim: İnsanca yaşamak. Sağlıklı beslenmek, sağlıklı bir hayat sürmek ve diğer ülkelerin emeklileri nasılsa birebir o halde yaşamak. Biz Türkiye’de atıl insan gücü olarak görülüyoruz. Hâlbuki sağlıklı günlerimiz, hayatımızın en hoş günleri çalışarak geçti. Bu devlete verdiğimiz emek hiçbir vakit sorgulanamaz. Emeklilik bir haktır zira primlerimizin karşılığında bu hakkı elde ediyoruz. Fakat kendi haklarımızı elde ederken ne yazık ki hükümetin iki dudağı ortasında verecekleriyle sınırlandırılıyoruz. Bizim iş verenimiz devlettir, hasebiyle bizim de devletle pazarlığa oturup insanca yaşamanın kurallarını konuşmamız gerekir. Emekli olan insanın hayatı daha kolaylaşmıyor. Tıpkı kirayı veriyor, tıpkı yeme içme masrafı, tıpkı giysi masrafı, bir de üstelik sıhhat harcamaları daha çok artıyor. Artık bakarsanız açlık sonunun altındayız. Bugün yoksulluk sonu 35 bin liraya geldi, dayandı. 35 bin lirayı hayalimizde göremeyiz, açlık hududunun altındayız. Emekliye yapılması gereken şey, ona gerekli olan pahanın verilmesidir. Zira çalışanlar da şunu düşünmelidir ki birkaç yıl sonra bizim yanımıza gelecekler, bizim hayatımızı yaşayacaklar. Aslında bizim şu anda yaptığımız çaba gelecekte onların daha rahat yaşayabilmesi için bir kazanımdır. Ben bu yüzden çalışanların ve çalışanların bağlı olduğu sendikaların, emekli sendikalarının kurulması için takviye vermelerini istiyorum. Hangi siyasi görüşten olursa olsun, hangi ortamda yaşarsak yaşayalım, hangi iş kolundan emekli olursak olalım bizim problemlerimiz ortaktır. ‘Size huzurevlerini açacağız, emekliler huzur meskenlerinde, kamplarda kalsın’ bunlar onur kırıcı şeylerdir. Bugün bir emekli pazara gittiği vakit şayet pazarın son saatlerini düşünüyorsa, artıkları almak için düşünüyorsa bundan utanması gereken onu o hale getiren insandır. Biz kullanıp atılıp, etinden sütünden faydalanılıp ondan sonra posa üzere bir tarafa atılacak beşerler değiliz, nitelikli insanlarız. Hani, ‘Avrupa bizi kıskanıyor’ ya biz de biraz onları kıskanalım. Yüzde 4 ne demek? Enflasyonun ölçüsüne bakın bir de verilen artırıma bakın. İkisi yer değiştirsin. Bugün bir ayçiçek yağına ya da bir una gelen artırım kadar bana artırım versin, ben öteki şey istemiyorum. Çok kaygılıyız.”