Trendyol Üstün Lig’in 2’nci haftasında gol düellosuna sahne olan müsabakada Fenerbahçe ile Göztepe İzmir’de yenişemedi: 2-2. Güçlü karşılaşma sonrası spor müelliflerinin görüşleri şöyle…
SIVAYIN KOLLARI MOURINHO’CULAR! – ERCAN İNANÇ (MİLLİYET)
Mourinho Göztepe’yi seyretmiş ve kontratak fırsatı kollarken ortaya koyduğu “ultra defans” oyununu çözebilmek için en uca En Nesyri ile Dzeko’yu birlikte koyarak 4-4-2 ile 4-1-3-2 kokteyline çevirmişti sistemi.
Ancak Göztepe’yi çözecek olan Fenerbahçe’nin dizilişi değil, sert rakibe karşı hareketli oynaması, her şeyden evvel rakibin kendisine bıraktığı topu ve oyunu elinde tutabilmesiydi.
‘GÖZTEPE OYUN EZBERİNE SADIK KALDI’
Fenerbahçe çok kısa süreçler hariç bunu başaramayınca elindeki oyun ezberine sadık kalan Göztepe maçta ağır basan taraftı.
İlk yarı yarılanırken Dzeko’nun pasını az farkla kaçıran Tadiç ile biraz kendine geldi Fenerbahçe… Birinci yarının uzatmalarında kazandığı penaltı ile öne geçti, 7 uzatma dakikasına bir de En Nesyri’nin birinci golünü sığdırarak bizler üzere kuşku içindeki sıradan insanlara Mourinho zekasını bir sefer daha hatırlattı.
Oysa Fenerbahçeli için, çok güçlü ve sıra dışı rakipler hariç yalnızca “maç kazanan düzgün ve güçlü oyunlar” yeterliydi!.. Çok mu?
Fenerbahçe’nin yalnızca teknik direktörü değil başkanı da ilginç insanlardı. Ali Koç’un konuk ekip tribününe giremeyen Fenerbahçelilere dayanak için uzatmalarda iki gol yiyip hudut küpüne dönen Göztepe’nin taraftarlarına göz teması arasına yaklaşmasına ne gerek vardı sanki?
İkinci yarı Ali Başkan’ın güç durumdan polis marifetiyle alınıp müdafaa altında yerine oturtulmasıyla başladı. Hiç yoktan tansiyon yani.
İkinci yarı Fenerbahçe, kalecisinden santraforuna uzatılan toplarla demode hatta “arkaik” durum arayışlarını sürdürürken Koray kafayı vurdu ve skoru 1-2 yaptı. Yani her an puan alabileceği bir maç haline getirdi oyunu. Tam da Fenerbahçe birinci yarıda mı daha makûs oynadı, ikinci yarı da mı süzgecinden geçirilirken.
‘LIVAKOVIC BİR SEFER DAHA MAÇIN YILDIZI OLUYOR’
Ardından Maximin’in yerine Ferdi’yi aldı Mourinho. Oğuz kulübede… Göztepe grubu çift santraforlu Fenerbahçe kalesinde. Kıl hissesi sıyıran hür vuruşlar, mümkün penaltı konumlar, taç atışları bile tehlike yaratıyor. Livakoviç bir defa daha maçın yıldızı oluyor. İrfan Can kulübede ve Fenerbahçe önde top tutamıyor. Hoca Krunic’ten medet umuyor yine… Ne oluyor ya?
Ve Göztepe, tahminen daha fazlasını da hak ettiği beraberliği maçın sonuna eklenen uzatmada yakalayınca güya adalet yerini buluyor.
Sıvayın kolları Mourinho’cular!.. İster hocayı katın, isterseniz Başkan’ı… Ancak anlatın; neler oluyor Fenerbahçe’de.
O KİTAP BİTMEZ ARKADAŞ HABERİN OLSUN – UZAY GÖKERMAN
O kitap bitmez arkadaş, haberin olsun! Fenerbahçe, Göztepe maçının son kısımlarında yediği gole pürüz olamayınca 2 puanı kuvvetli ve olaylı İzmir deplasmanında bırakmış oldu.
Zor kısmına biraz sonra geliriz, evvel “olaylı” tarafından başlayalım. Maç başladığında Fenerbahçe taraftarının kıymetli bir kısmı toplumsal medyadan takip edebildiğimiz kadarıyla tribünlerde yerini alamamıştı.
Hatta Fenerbahçe Yöneticilerinden Hulusi Belgü kendi hesabından yaptığı paylaşımla bahsin takip edildiği ve halledileceği istikametinde bir ileti da attı. Lakin sorun çözülmedi ve olayla şahsen ilgilenmek üzere Lider Ali Koç tribünlere gitti. Büyük bir ihtimalle sorunu çözemediği için tekrar yerine dönerken bu sefer Göztepeli bir küme “yetkilinin” saldırısına uğradı.
Yetkili diyorum zira üzerinde akreditasyon kartı olan bir şahıstı Ali Koç’a saldıran. Herhalde yetkili olmasa o akreditasyon kartına da sahip olamazdı! Bu olaylar neden çıkıyor anlamakta ve yorumlamakta hakikaten çok zorlanıyoruz. Mesela Fenerbahçe taraftarı neden tribünlere giremiyor? Kolay bir açıklama gerekiyor. Biletleri mi yok? Nedir?
Tüm dünyada üst seviye bir futbol müsabakası o günün en değerli olayıdır ve bilgilenmek de kamunun doğal haklarından biridir. Öbür tarafta geçen dönem mükemmel bir tribün yaratan Göztepe taraftarının Fenerbahçe ile derin bir düşmanlığı olduğunu da öğrenmiş olduk.
‘BU NEFRETİN GERİSİNDE YATAN SEBEPLERİ BİLMEMİZ GEREKİYOR’
Karşılaşma öncesinde tahminen “münferit” bir taraftarın Fenerbahçe formasını yaktığını izledik. Daha büyük bir tribün kümenin da Lider Ali Koç’a yabancı unsur yağdırdığını gözlemledik. Neden? Hakikaten bu nefretin gerisinde yatan sebepleri bilmemiz gerekiyor. Bu soruyu bir Galatasaray yahut Trabzonspor taraftarına sormam zira sosyolojik gerçekleri biliyoruz.
Göztepe’nin burada başlattığı ister istemez aksisini, rövanş hissini yaratacaktır. Bir sonraki müsabakanın “potansiyel” problemlerini hazırlayacaktır. Anlamak mümkün değil. Olaylar ister istemez maçın da önüne geçmiş oldu. Peki… “Zor” kısmına gelelim.
Maç sonunda “beklendiği gibi” ağır bir Mourinho eleştirisi gözlemledik. Bir evvelki yazımda aslında işin bu tarafına atıfta bulunmuştum. İşin sıkıntı tarafı Mourinho’nun herkesin ondan çok daha fazla futbol bildiği ortamda bir ekip ve oyun ortaya çıkarmaya çalışmasıdır.
‘ŞİMDİ İSTENMEYEN ADAM HALİNİ ALDILAR’
Ortada o kadar çok materyal var ki… Çift forvetle çıkması başlı başına bir gündem hususu aslında. Çift forvette Dzeko’ya fazla tahammül etmesi birincisinden kaynaklı bir “epizot.” Dzeko beraberinde Tadic’in de müddetini belirliyor. Zira onlar artık eskidi. Geçen dönem görece konfor alanına sahiplerdi. Artık istenmeyen adam halini aldılar.
Ferdi’nin başı karışık! Gitse güya daha âlâ olacak! 4-4-2’nin yarattığı dizilimde Szymanski’nin konumu da öteki bir sorun. Savunma sınırı yahut tandemi hangi oyuncularla daha güzel oluşturulur?
Fenerbahçe’nin geriden oyun kurması yahut kuramamasına ne demeli? Uzun toplar…
Vs…
Ne kadar çok mevzu var değil mi? Bunların hepsi başlı başına manşet olacak kadar pahalı. Dahası Türk Medyası yıllardır bunun üzerinden geçimini sağlıyor. Medyanın uyuşturduğu futbol taraftarı da bu tartışmaların ortasında fikir ve kanaat geliştirerek “oyunu” takip ediyor! “Daha dönemin 2. Haftası insaf edelim” diye kimse kendine çeki nizam verme empatisine sahip değil! Nasıl bir güç deplasman ve maç olduğunu anlatabiliyor muyum?
‘Bana ne!’ Demeyin lütfen… Bu türlü ortamda bir kişinin işini yanlışsız yapabilme alanı ve huzuru olabilir mi? Buna bir de Fenerbahçe’nin içinde bulunduğu durum ve Fenerbahçe taraftarının haleti ruhiyesini ekleyin! Mourinho bırakıp gittiğinde biz daha düzgün bir futbol bilgisine sahip olmayacağımız üzere Portekizli de bizden daha az futbol bilerek ülkesine dönmeyecek!
Her zamanki üzere kendi kendimize bu zavallılığımızla baş başa kalacağız. Burayı anlamadan da maç izlememizin, onu değerlendirmemizin, yorumlamamızın manası kalmayacak! Zira içi boş fikir ve kanaatler birebir vakitte oyunu kıymetlendirme ölçütlerimizi belirliyor yahut sonlandırıyor. Savunacağımız ya da referans göstereceğimiz (sürdürülebilir) bir başarımız yok!
Mourinho’yu kendince küçülterek futbol alımı ortaya koymuş olmuyorsun. Oyun, dünyanın hiçbir yerinde ne bu türlü oynanıyor ne de yorumlanıyor! Dün, yanlışlarımızdan ders almamız gereken vakit açısından çok çok geçti.
Bugünse çoktan öğrenmiş olmalıydık! Meğer hala harfleri birbirine ekleyerek kelimeyi okumaya çalışıyoruz; üstüne de bu halimizle de klasikleri okuyabileceğimiz iddiasındayız! O kitap bitmez arkadaş, haberin olsun!